Na het gigantische succes van “Sleep” komt de Duits/Engelse componist/pianist terug met een origineel album met nieuwe composities getiteld Voices. Het album is gebaseerd op de “Universele verklaring van de rechten van de mens” door de Verenigde Naties. Deze tekst is in deze verwarrende tijden actueler dan ooit en zoals alle waardevolle dingen volledig weerloos. Want hoewel iedereen wel een notie heeft van de grondbeginselen en boodschap van deze tekst is hij nergens wettelijk afdwingbaar. Onder auspiciën van presidentsvrouw Eleanor Roosevelt kwam de verklaring in 1948 tot stand om een antwoord te bieden op de gruwelen van de tweede wereldoorlog. Max Richter gebruikt op dit album een opname uit die tijd waarop mevr Roosevelt de tekst declameert die helemaal opgaat in de meeslepende muziek van Richter. Het dubbelalbum bevat zowel een gedeelte met teksten (CD1) als de instrumentale versie (CD2) die helemaal op zichzelf staat als een volwaardige compositie. Beide delen zijn in staat ieder menselijk wezen te ontroeren tot in het diepst van zijn wezen